Ο Στέφανος Κασσελάκης... έσκασε σαν πυροτέχνημα στην πολιτική σκηνή, στα τέλη του περασμένου Αυγούστου, ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά του για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία και «κατέκτησε» μερικές εβδομάδες αργότερα στις εσωκομματικές εκλογές.
Η ιδιότητα του πυροτεχνήματος είναι να έχει λάμψη στην αρχή, να φτάνει αρκετά ψηλά και εν συνεχεία να σβήνει, να πέφτει στο έδαφος και να χάνεται. Όλα πλέον δείχνουν πως ο Στέφανος Κασσελάκης είναι στην... δεύτερη φάση. Σε αυτή του σβησίματος και της πτώσης.
Όταν πλέον το... bet είναι αν θα έχει θέση προέδρου μέχρι την προσεχή Πέμπτη που θεωρητικά αρχίζει το Συνέδριο του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τότε είναι από όλους απολύτως κατανοητό ότι άρχισε για τον ίδιο η αντίστροφη μέτρηση. Τα όσα έγιναν την Δευτέρα στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, με τον ίδιο να κάνει τις βόλτες και τις συναντήσεις του στο Λονδίνο είναι ενδεικτικό και της δραματικής κατάστασης.
Πλέον όλα τα «μεγάλα» στελέχη που είχαν απομείνει από την πρόσφατη διάσπαση είναι εναντίον του και... συνασπισμένοι.
Έχοντας καταλάβει οι πάντες πως το καράβι «δεν αλλάζει, αλλά βουλιάζει», προσπαθούν να σώσουν οτιδήποτε κι αν σώζεται. Οι δημοσκοπικές εικόνες δείχνουν ότι είναι πλέον αργά, κάτι που τονίζουν και τα ίδια τα στελέχη κάνοντας λόγο για το... απόλυτο μπάχαλο.
Ξαναλέμε. Την Πέμπτη αρχίζει (;) το Συνέδριο, που υποτίθεται πως θα ήταν αυτό που θα σήμανε την αντεπίθεση για τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου. Μπορεί κανείς πλέον να το πάρει στα σοβαρά; Μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι μπορεί να είναι ένα συνέδριο αποφάσεων, ανταλλαγής απόψεων και παραγωγής πολιτικής;
Μάλλον για μια... αρένα τελικού ξεκαθαρίσματος θα μοιάζει. Όλοι εναντίον του Προέδρου και των λίγων πια που... φυλάνε δίπλα του Θερμοπύλες. Κακά τα ψέματα.
Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι... τελειωμένος. Ο κύβος ερρίφθη, έστω κι αν ο ίδιος προφανώς θα αρνηθεί να... παραδώσει τα όπλα έτσι εύκολα. Αλλά και τι να κάνει; Γιατί μη μου πει κανείς ότι μπορεί να κρατηθεί κόμμα με την σθεναρή αντίσταση της Τζάκρη, της Αυγέρη, του Πέτρου Παππά και κάποιου στιχουργού που δραστηριοποιείται στα social media.
To ερώτημα πλέον είναι «αν υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ».
Αν υπάρχει κόμμα που μπορεί να μείνει όρθιο, αν υπάρχουν όργανα να το στηρίξουν, αν υπάρχει ακόμη βάση να το φτάσει μέχρι τη... βάσανο της κάλπης για το ευρωκοινοβούλιο. Ή αν μια ακόμη διάσπαση θα λάβει σάρκα και οστά και θα είναι η οριστική ταφόπλακα για το κόμμα που πριν από 9 χρόνια έφτασε από το 3% στην εξουσία.
Φυσικά, μέσα σε όλα υπάρχει κι ένα κομβικό όνομα. Αυτό του Αλέξη Τσίπρα. Από αυτή εδώ την γωνιά πριν μερικές μέρες, με αφορμή τα 16 χρόνια από την στιγμή που είχε αναλάβει τα ηνία του κόμματός του, αναρωτιόμασταν τι θα κάνει. Αν θα φωνάξει... παρών στις εξελίξεις ή αν θα περιμένει οριστικά ο «Τιτανικός της Κουμουνδούρου» να βυθιστεί.
Θα βρεθεί στο συνέδριο; Θα πάρει το λόγο; Θα παρέμβει νωρίτερα; Τι σκέφτεται αλήθεια; Ο Μάο έλεγε «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
