Εκεί που κάποτε ήταν το σανατόριο του «Σωτηρία», η «κόλαση των ζωντανών» όπως το έλεγαν οι νοσηλευόμενοι, φυματικοί, σε λίγο καιρό από τώρα θα λειτουργεί ένα εξαιρετικό μουσείο, μέσα από το οποίο θα «αποκαλυφθεί» όλη εκείνη η σκληρή περίοδος.
Η εκπομπή της ΕΡΤ «Φάσμα» και η δημοσιογράφος Ελβίρα Κρίθαρη, αποκάλυψε «κομμάτια» αυτής της ιστορίας. Στην εκπομπή μίλησε η μουσειολόγος κ. Ασημίνα Γρηγορίου η οποία αναφέρθηκε στο πως συγκεντρώθηκαν όλα τα πολύτιμα αντικείμενα που θα εκτεθούν στο μουσείο και αποκάλυψε πως ένα από τα σημαντικότερα εκθέματα θα είναι ένα πιάνο για το οποίο λέγεται (αλλά δεν έχει αποδειχθεί ακόμα πως είναι έτσι) πως ήταν το πιάνο της Σοφίας Σλήμαν. Ο Γιάννης Ρίτσος είχε αναφέρει σε μια συνέντευξή του πως έπαιζε πιάνο εκεί, τον άκουσε η Μαρία Πολυδούρη και κατέβηκε από το δωμάτιο της για να δει ποιος παίζει και έτσι γνωρίστηκαν οι δυο τους.
Στην εκπομπή «Φάσμα» μίλησε και ο κ. Μιχάλης Τουμπής, καθηγητής πνευμολογίας, πρόεδρος του μουσείου του νοσοκομείου «Σωτηρία»
«Ο Γιάννης Ρίτσος, δυστυχώς, από τα παιδικά του χρόνια έπασχε από φυματίωση και μάλιστα όλη του η οικογένεια έπασχε από φυμωσίωση. Κατά διαστήματα νοσηλευόταν σε διάφορα σανατόρια. Το σανατόριο ''Σωτηρία'' ήταν μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας. Τότε που νοσηλεύτηκε ο Ρίτσος ήταν άθλιες οι συνθήκες στην κοινωνία και οι αγώνες για τη διεκδίκηση δικαιωμάτων ήταν στο αποκορύφωμά τους. Και ο Ρίτσος ήταν ένας από τους κορυφαίους διεκδικητές δικαιωμάτων. Μάλιστα στην Κρήτη σε ένα σανατόριο που ήταν ξεσήκωσε τους φυματικούς και αναγκάστηκαν τότε οι ιθύνοντες να τους αλλάξουν νοσοκομείο, σε καλύτερες συνθήκες!
Στο τέλος της δεκαετίας του ’70 ο Ρίτσος νοσηλευόταν και πάλι στη ''Σωτηρία'' και το εντυπωσιακό ήταν το εξής: Ο άνθρωπος ήταν πολύ γνωστός, αναγνωρισμένος, και νοσηλευόταν σε ένα 8κλινο θάλαμο και δεν ήθελε να νοσηλευτεί σε καλύτερες συνθήκες, με λιγότερα κρεβάτια. Ήταν πολύ ανοιχτός στον κόσμο, μιλούσε, απάγγελνε ποιήματά του και δημιουργούσε ένα πολύ θετικό κλίμα γύρω του. Αν ήθελα να χαρακτηρίσω τον Ρίτσο θα έλεγα πως ήταν μια ευγενέστατη προσωπικότητα, γεμάτη καλοσύνη και κατανόηση για τα βάσανα του κόσμου.
Υπήρχε μια περίοδος που εδώ στη ''Σωτηρία'' υπήρχε δεκαπλάσιος αριθμός από ότι χωρούσαν τα κτίρια. Οι περισσότεροι από αυτούς ζούσαν σε ζούσαν αυτοσχέδιες σκηνές, σε καλύβες κάτω από άθλιες συνθήκες. Απλά έψαχναν και αυτοί μια γωνιά να ακουμπήσουν και να πεθάνουν. Το μόνο που τους προσφερόταν, αρχές της δεκαετίας του 1930, ήταν ένα πιάτο φαγητό! Η φτώχεια και η απελπισία που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα αυτοί οι άνθρωποι, δημιουργεί τις συνθήκες της επανάστασης!».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
