Το Friends Reunion που θα προβληθεί στις 27 Μαΐου στην πλατφόρμα του HBO Max, έγινε πρώτο θέμα συζήτησης σε social media και κανονικά media, οι φανατικοί της σειράς εξέφρασαν τη συγκίνηση και τη χαρά τους με το teaser που έδειχνε τους 6 πρωταγωνιστές ξανά στο στούντιο 24 και όλοι το περιμένουν με αγωνία.
Τα Φιλαράκια είναι για το ελληνικό κοινό ένα κομμάτι νοσταλγίας, περισσότερο από ένα κομμάτι εκτίμησης της σειράς. Σίγουρα για την εποχή που κυκλοφόρησε ήταν απόλυτα δημοφιλής και σούπερ επιτυχημένη. Γιατί συνέβη όμως αυτό; Ως προς το κομμάτι της νοσταλγίας στα καθ΄ημάς, δεν υπήρχε σαββατοκύριακο και οικογενειακή συγκέντρωση που να μη συνδυάστηκε με μια τηλεόραση ανοιχτή, να παίζει Star γύρω στις 2 και 30 ή 3 και 30 το μεσημέρι και να μην ακούγονται τα προκάτ γέλια του κοινού. Κι η νοσταλγία ισχυροποιεί τη θέση της σειράς στις μνήμες και την τυλίγει με έναν έρωτα που τυφλώνει.
Ανήκω σε αυτή τη γενιά, όλες μου οι μνήμες περιλαμβάνουν Τα Φιλαράκια, μικρός είχα ερωτευτεί τη Ρέιτσελ και μετά τη Μόνικα. Όχι την Άνιστον και την Κοξ. Τη Ρέιτσελ και τη Μόνικα. Πρέπει να έχω δει τη σειρά πάνω από 500 φορές - χωρίς υπερβολή - κι αν με τέσταρε κανείς σε κάποιο κουίζ με πολύ δύσκολες ερωτήσεις, ακόμα και για τους πιο άκυρους γκεστ, ένα 85-90% θα το έκανα.
Αυτό ίσως να μου δίνει ένα μικρό δικαίωμα να αναλύσω το πώς Τα Φιλαράκια είναι ένα στην καλύτερη των περιπτώσεων απλά καλό sitcom που κέρδισε έδαφος από την εποχή του, όταν δεν υπήρχε τόση πληθώρα σειρών. Αν έπρεπε να κάνω μια λίστα με τα καλύτερα sitcoms, τότε θα είχαν υψηλότερη θέση τα Modern Family, Big Bang Theory, Two and A Half Men, The Office, Brooklyn Nine Nine, Parks and Recreation και Seinfeld. Ναι, τα Φιλαράκια θα υπήρχαν στη δεκάδα. Αν δε, κάτσουμε να μιλήσουμε για σειρές συνολικά, τότε με αρκετή δυσκολία θα έμπαιναν στην 20άδα.
Σε αυτές τις 10 σεζόν που προβλήθηκε η σειρά, οι πρώτες 5 σεζόν ήταν αρκετά καλές, όμως από κει και πέρα ξεκίνησε μια φθίνουσα πορεία. Ειδικά από την 7η σεζόν και μετά, ο Ντέιβιντ Σουίμερ είναι αυτός που την κρατάει όρθια, με τον Ρος να είναι ο πιο καλογραμμένος χαρακτήρας σε αυτές τις 4 σεζόν. Αντιθέτως, οι Τσάντλερ-Μόνικα γίνονται παντελώς αδιάφοροι, η Ρέιτσελ μένει σταθερή ευτυχώς, ενώ Τζόι και Φίμπι έχουν καθοδική πορεία στην κλίμακα ενδιαφέροντος.
Ως προς τον Μάθιου Πέρι, τη Λίζα Κάντροου και σε δεύτερο πλάνο τον Ματ ΛεΜπλανκ, βλέπουμε όλο και συχνότερα επεισόδια που είναι κακό το παιξιμό τους - ας μην αναφερθούμε στη μετέπειτα πορεία τους στο χώρο.
Η όλη μέτρια προς κακή εικόνα των ηθοποιών βέβαίως οφείλεται στο κακό μοντάζ και σε αυτό που φαίνεται να είναι πασάλειμμα των σκηνοθετών και του σεναρίου, με πιο χαρακτηριστικό δείγμα τις σκηνές που βλέπουμε μέλη των τεχνικών να φαίνονται στο πλάνο ή να αντικαθιστούν για λίγο τους ηθοποιούς.
Ας πούμε, δείτε για παράδειγμα το μαλλί του Τσάντλερ στο επεισόδιο μετά τον γάμο με τη Μόνικα (The One Where Rachel Tells Ross), λίγο πριν αναχωρήσουν για το μήνα του μέλιτος. Με άλλο μαλλί μπαίνει στο δωμάτιο, με άλλο βγαίνει και άλλο έχει ξανά στο αεροδρόμιο.
Είναι πολλές οι σκηνές που δεν ταιριάζει η ερμηνεία με τη συνθήκη, δείγμα του ότι Τα Φιλαράκια πήγαιναν στον αυτόματο, ενώ δε χρειάζεται να μιλήσουμε για τα άπειρα σεναριακά κενά. Τα γενέθλια του Ρος άλλαξαν 3 φορές, στην πρώτη σεζόν τρώει παγωτό, στην 7η δεν τρώει γιατί τον ενοχλούν στο λαιμό, ο Τσάντλερ πότε φοβάται τα σκυλιά πότε όχι και συνολικά υπάρχουν πολλές ανακολουθίες που μπορεί να βρει κανείς. Δείγμα του ότι οι σεναριογράφοι δεν είχαν καμία συνέπεια ή ενδεχομένως να άλλαζαν τόσο συχνά που δε μπορούσε να υπάρξει συνέπεια.
Μπορεί για ένα παιδί όλα τα παραπάνω να μην έχουν ιδιαίτερη σημασία και να μην αναζητά μια συνεκτικότητα, αλλά επειδή εμείς που τότε ήμασταν παιδιά, τώρα κοντεύουμε τα 30-35-40 και έχουμε εκπαιδευτεί σε τριβή με τα καλά σενάρια, μας χτυπάει έντονα στο μάτι το όποιο ατόπημα.
Η ουσία του κειμένου δεν είναι να αναιρέσει την επιτυχία που έκανε η σειρά τότε, πριν 17 και βάλε χρόνια. Είναι να αναρωτηθεί για το σήμερα, πώς γίνεται δηλαδή μια τέτοια σειρά, με 4 από τις 10 σεζόν να είναι φουλ αδύναμες, να προκαλεί τέτοιον ενθουσιασμό για ένα reunion που δεν θα είναι καν επεισόδιο του πώς είναι σήμερα οι 6 χαρακτήρες, αλλά μόνο οι 6 ηθοποιοί και κάποιοι γκεστ να συζητούν για όσα έζησαν τότε.
Με τα δεδομένα του σήμερα δηλαδή, το Friends Reunion δεν θα έπρεπε να δημιουργεί ακόμα τέτοια συγκίνηση. Γιατί το πετυχαίνει; Η απάντηση βρίσκεται στην αρχή του κειμένου: νοσταλγία!
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
